VAH Kİ NE VAH!

İlk devrenin son maçıydı ANKARA DEMİRSPOR maçı. Bu haftaya en yakın rakibimizin 3 puan önünde girmiştik .Bana sorarsanız ligin kilit maçlarından biriydi. Nedeni ise ANKARADEMİRSPOR bu ligin hem en dişli takımlarından biri hem de genç ve en diri takımlarından biri olması. Maçı galibiyetle bitirebilseydik, gerçekten kazanımlarımız oldukça fazla olacaktı.

Maça aslında oldukça iyi başladık diye bilirim. Sağlı sollu ataklar, iyi ortalar, güzel pozisyonlar bulduk. Her şey yolunda gidiyordu ki, ANKARA DEMİRSPOR kalemize geldiği ilk atakta golü bulunca eyvah dedim. Bu serzenişimizin aslında yersiz olduğunu ilerleyen dakikalardaki futbolumuzdan anladık. İlk yarı gerçekten sezonun en istekli ve en iyi futbolunu oynadık diyebilirim. Topa takım olarak sağlam basıyor ANKARA DEMİRSPOR'u sahasından çıkarmıyorduk. Maçın ilk yarısında seyrettiğim oyun son yıllarda seyrettiğim en iyi futboldu. Her şey vardı istek ,hırs ,ilerde basma, topa sert müdahale, yerden sert paslar , takım halinde hücum,  gerçekten  çok iyiydik. Güzel futbolun semeresini de 1-0 geriye düşmüşken 2-1 öne geçerek aldık. İlk yarı bittiğinde skor tabelasında 2-1 önde olduğumuz yazıyordu. Ne yalan söyleyeyim, ikinci yarı aynı futbol devam ederse farklı bir skorla galip geleceğimizi düşünmedim değil.

İkinci yarı KOCAELİSPOR sahaya çıktığında takım halinde yardımcı antrenör eşliğinde ısınırken sadece İlyas Kubilay nedenini bilmediğim bir şekilde takımla birlikte olmaması ilginçti . Bu gözlemi mi yazmadan duramayacağım . İkinci yarı başladığında bambaşka bir KOCAELİSPOR vardı. Beni en çok şaşırtan rakip takımı kendi sahamızda kabul etmemizdi.  ANKARA DEMİRSPOR , kondisyonu iyi ve maçı son dakikaya kadar bırakmayan genç bir takım olması bizi bu maçta çok zor durumlara soktu. Rakip takım ikinci yarı tabiri caizse sazı eline aldı hem topla daha çok oynadı , hem de arka arkaya birçok pozisyon buldu. Bunun bir nedeni de iki stoper Yalçın ve Diogo'nun ağır ve pozisyonlardaki zamanlama hataları diyebilirim. Kaleci Gökhan birçok pozisyonda kaleyi kapatmasına rağmen mağlubiyeti engelleyemedi. Benim bu yazıda özellikle söylemek istediğim konu maçta 2-1 öndeyken İlyas Kubilay'ın oyunu 65 'inci dakikasında ısrarla topu ayağında tutup rakibe kaptırıp bir de topun arkasından seyredip yediğimiz gol. Şahsen ben tribünde resmen kafayı yedim. Bu rahatlık bu gamsızlık beni oldukça rahatsız etti. Şampiyonluğa oynayan bir takımda olmaması gereken davranışlar bunlar. Benim gözlemlediğim eski bir futbolcu olarak İlyas Kubilay'ın takındığı bu tavırlar ben bu takımın papazıyım demek. Yönetim ve antrenör Fırat Gül bu duruma acilen önlem alması gerekir. Bu davranışın bendeki cezası süresiz kadro dışıdır. Bu olaylara zamanında önlem alınmazsa bu senede şampiyonluk hayal olur. Devre arası en az iki orta saha ve iyi bir santrafor şart artık sezonun ikinci yarısını bekleyip göreceğiz.